Στον δεύτερο αυτόν τόμο χρησιμοποιήθηκαν τα χειρόγραφα του Σολωμού σε πολύ μεγαλύτερη έκταση απ’ ό,τι στον πρώτο. Μελετήθηκαν και οι τρεις συλλογές που συγκεντρώνουν σολωμικά χειρόγραφα (αυτόγραφα και αντίγραφα), της Ακαδημίας Αθηνών, της Εθνικής Βιβλιοθήκης και της Τεκτονικής Στοάς Ζακύνθου, και κατορθώθηκε έτσι ν’ αποκατασταθή το κείμενο φιλολογικά κι’ ακόμα να δημοσιευτούν αρκετά κείμενα που είχαν μείνει ως τώρα ανέκδοτα. […]

(Από τον πρόλογο του Λίνου Πολίτη)…