Στο βουνό Όθρυ δίπλα, στη Θεσσαλική γη, ο σιτοφόρος κάμπος, που μπορούσε να θρέψει πολλούς ανθρώπους, ονομαζόταν Φθία. Εκεί κατοικούσαν οι πολεμικοί Μυρμιδόνες.
Στον παλιό καιρό βασιλιάς των Μυρμιδόνων ήταν ο ξακουστός Πηλέας. Κανένας στη Φθία δεν τον περνούσε στη δύναμη και στα πλούτη, στη γνώση και στην αντρεία.
Είχε πάρει γυναίκα τη Θέτιδα, την κόρη του θεού Ποσειδώνα, και οι γάμοι κ’ οι γιορτές βάσταξαν πολλές μέρες. Στους γάμους αυτούς ήταν καλεσμένοι κι όλοι οι θεοί κι όλες οι θεές, που λάτρευαν στην εποχή εκείνη οι Έλληνες. Μόνο μια θεά δεν κάλεσε ο Πηλέας, γιατί του το παράγγειλε ο Δίας. Τη θεά της φιλονικίας, την Έριδα, άφησε ακάλεστη, για να μην τυχόν έρθει και γεννήσει καμιά φιλονικία και χαλάσει την καλή τους διάθεση. Η Έριδα όμως εκδικήθηκε. Παίρνει ένα ωραίο χρυσό μήλο και γράφει επάνω: «Η ομορφότερη ας το πάρει». […]

(Από την έκδοση)