O Αντρέας καί ή Πεντάμορφη. Το αγόρι των δασών καί το κορίτσι των παραμυθιών. O γόνος της άγριας ελληνικής υπαίθρου καί το παιδί της πόλης. Το αποκαΐδι της φτώχειας καί ή εκλεκτή της οικογένειας. H εξαθλίωση καί ή ευζωία. Οι κοινωνικοί διαχωρισμοί. Η γνωριμία πίσω απ’ το παράθυρο. Το όνειρο για μιαν άλλη ζωή. Η αμφίδρομη ταλάντευση του ανθρώπου από τον έρωτα στη διάψευση. Από την ελπίδα στον πόνο. Η μοναχική πορεία μιας γυναίκας σ’ έναν αέναο κατήφορο πού καταλήγει στην άβυσσο. Ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της ελληνικής λογοτεχνίας, το μυθιστόρημα της Έλλης Αλεξίου αποκαλύπτει ήθη καί νοοτροπίες μιας άλλης εποχής, υπενθυμίζει τα διαχρονικά αδιέξοδα των ανθρώπων πού προσπαθούν να χτίσουν την ύπαρξή τους στα ερείπια των κοινωνικών αντιφάσεων καί καταδεικνύει εντέλει ως αριστουργηματική ψυχογραφία την τραγική διαδρομή του ανθρώπου προς την καταρράκωση καί τη μοναξιά. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)