Ανέκαθεν, τ’ όνειρο του Ιουλίου Βερν ήταν να επισκεφθεί τις Ηνωμένες Πολιτείες, για να μελετήσει από κοντά τον πολιτισμό και τις επιδιώξεις της αμερικανικής νεολαίας. Κι η ευκαιρία αυτή του δόθηκε δυο χρόνια ύστερ’ απ’ τον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ Βορείων και Νοτίων (1861-1865), που διάρκεσε τέσσερα χρόνια κι επέφερε πολλές καταστροφές στους αντιμαχόμενους. Για την τηλεγραφική σύνδεση του Παλαιού με το Νέο Κόσμο, είχε τότε ναυπηγηθεί στο Λίβερπουλ ένας ακτοπλοϊκός κολοσσός, ο «Μέγας Ανατολικός» που θα βύθιζε το τηλεγραφικό καλώδιο στον Ατλαντικό. Ας σημειωθεί πως ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών εγκαινίασε την υπερατλαντική γραμμή τηλεγραφώντας στη Βασίλισσα Βικτωρία της Αγγλίας: «Δόξα εν υψίστοις κι εν ανθρώποις ευδοκία».
Οι τελετές κι οι περιπέτειες κατά την τοποθέτηση του καλωδίου έγιναν αφορμή να γράψει ο Ιούλιος Βερν σ’ έναν αμερικανό δημοσιογράφο: «Η δυνατότητα να ζει κανείς επικοινωνώντας εύκολα με όλη την ανθρωπότητα θα διέλυε πολλές παρεξηγήσεις». Συς 18 Μαρτίου 1867 οι αδελφοί Ιούλιος και Παύλος Βερν μπάρκαραν στον «Μέγα Ανατολικό», που είχε αγκυροβολήσει στο λιμάνι του Λίβερπουλ. Από κει και πέρα, ο διάπλους του Ατλαντικού χάρισε στο συγγραφέα τις μεγαλύτερες εμπειρίες. Στην πιστή περιγραφή του ταξιδιού, η δημιουργική φαντασία του Βερν προσθέτει ολόκληρο μυθιστόρημα, με συναρπαστική πλοκή, γραμμένο σε στυλ που το πλημμυρίζει μια διάθεση ευαισθησίας και ιπποτικού ρομαντισμού. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)