Ο Παπαδιαμάντης υπήρξε κατεξοχήν ο ζωγράφος της λαϊκής ψυχής. Στα διηγήματά του έχει «δεσμεύσει» αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί ελληνική λαϊκή μυθολογία. Οι απλοί άνθρωποι, τα ήθη και τα έθιμά τους, οι αγωνίες και οι προσδοκίες τους αλλά και το νησιωτικό τοπίο, οι εκκλησίες και οι θρησκευτικές τελετές, είναι κάποια από τα υλικά, με τα οποία ο συγγραφέας χτίζει αυτά τα δεκάξι θαυμάσια διηγήματα. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)