Ο Ναπολέων Τρίτος -που ένα θριαμβευτικό δημοψήφισμα, το 1852, είχε ανακηρύξει Αυτοκράτορα- και που ο μαχητικός Βίκτωρ Ουγκώ αποκαλεί χλευαστικά αλλά δίκαια στο σύγγραμμά του «Ναπολέων -ο- Μικρός»- με τις άστοχες και τυχοδιωκτικές ενέργειές του όχι μόνο έφερε μια φοβερή αναστάτωση στο γαλλικό λαό, αλλά κατέληξε, ύστερ’ από μιαν αποτυχημένη, αλόγιστη εκστρατεία του στο Μεξικό (1862-1867) να φέρει τη χώρα του στο χείλος της καταστροφής. Γιατί, παρασυρόμενος απ’ την ύπουλη πολιτική του καγγελαρίου Μπίσμαρκ, κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της Πρωσσίας (1870). Η πράξη αυτή της παραφροσύνης βρήκε μονομιάς ενωμένα όλα τα γερμανικά κρατίδια που ο στρατός τους δεν άργησε να πολιορκήσει το Παρίσι. Και το θλιβερό τέλος αυτού του πολέμου στοίχισε στη Γαλλία την απώλεια της Αλσατίας και της Λωρραίνης, και την πληρωμή ενός μυθώδους ποσού για αποζημιώσεις.
Στην κήρυξη του πολέμου, ο Ιούλιος Βερν με την οικογένειά του βρισκόταν στο Κροτουά, ένα λιμανάκι σης εκβολές του ποταμού Σομ. Η ραγδαία προέλαση των γερμανικών στρατευμάτων απέκλεισε ολωσδιόλου το γυρισμό της οικογενείας Βερν στο Παρίσι -με το οποίο είχε διακοπεί κάθε επικοινωνία. Κι έτσι ο Βερν δεν μπορούσε να πάρει λεφτά απ’ τον εκδότη του- κι ήταν σε κακή οικονομική κατάσταση.
Αργότερα, ο εφευρετικός νους του συγγραφέως βρήκε τον τρόπο να στείλει ένα γράμμα στον εκδότη του Χετζέλ, στο Παρίσι… με αερόστατο (3 Ιανουαρίου 1871)! Του έγραφε πως η οικογένειά του είχε καταφύγει πριν από τέσσερις μήνες στην Αμιένη, μα ο ίδιος δεν την ακολούθησε, γιατί τον είχε επιστρατεύσει μαζί με το «μήνι-γιωτ» του, το «Σαιν-Μισέλ»… η ακτοφυλακή!
«Ουδέν κακόν αμιγές καλού». Ως τον Ιούλιο του 1871 που τέλειωσε ο πόλεμος, ο Βερν στρώθηκε στο γράψιμο, ολομόναχος στο σπίτι του Κροτουά. Έγραψε συγκεκριμένα το «Περιπέτειες 3 Ρώσων και 3 Άγγλων» (που εξεδόθη το 1872), τη «Χώρα των Γουναρικών» (Έκδοση: 1873) και «Σανσελόρ» (Έκδοση: 1875). (Από την έκδοση)