Το δίτομο αυτό βιβλίο επιχειρεί μια συνοπτική ιστορική αναδρομή στη λογοτεχνία των Λατίνων. Η λατινική λογοτεχνία, όπως είναι γνωστό, πήγασε από την αρχαία ελληνική: Ιδέες και μορφές που είχαν για κύριο και παλαιότερο λίκνο τους την Ελλάδα στάθηκαν οι καταβολές και αποτέλεσαν τα σπουδαιότερα θεμέλιά της. Σφραγισμένη από τις ιδιαίτερες ιστορικές συνθήκες που τη γέννησαν, από τους νέους πολιτικούς όρους και από τον ιδιαίτερο τρόπο που σκεφτόταν και εκφραζόταν η καινούρια φυλή, η λατινική λογοτεχνία έδωσε στην ανθρωπότητα έργα κλασικά, που έγιναν η στέρεη υποδομή για τα ανθρωπιστικά ενδιαφέροντα του νεότερου ανθρώπου. Ο Λατίνος βρίσκεται στη ρίζα του Ευρωπαίου. Η κατοπινή ευρωπαϊκή παιδεία κυοφορήθηκε στη λατινική και ανατράφηκε για πολλούς αιώνες με τα κείμενά της: Εκεί βρίσκονται τα σπέρματα του δυτικοευρωπαϊκού κοινωνικού, πολιτικού, φιλοσοφικού και λογοτεχνικού βίου – η πνευματική προϊστορία της νεότερης Ευρώπης και ολόκληρου του πολιτισμένου κόσμου που δέχτηκε την ακτινοβολία της.

(ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)