Η τριλογία φέρει το όνομα από τον άθλιον Αγαμεμνονίδην, τον οποίον τελευταία και πλέον αμείλικτα έπληξεν η προγονική άτη. Αυτός πράγματι ήλθε να θριγκώση με την στυγεράν μητροκτονίαν του ολόκληρον την σειράν των φόνων και των αδικιών, που εστιγμάτισε τον τυραννικόν οίκον του Άργους, αυτός έγινεν ο αγριώτερος εκδικητής και συγχρόνως το οικτρότερον θύμα πρωτακούστου οικογενειακής τραγωδίας. Το θέμα όμως της Ορεστείας περιέχεται από την στιγμήν που φθάνει εις το Άργος η είδησις της αλώσεως της Τροίας έως τον συμβιβασμόν της Αθηνάς με τας Ερινύς, να παύσουν τα δεινά του μητροκτόνου και να εγκαθιδρυθή εις τας Αθήνας η λατρεία των Σεμνών Θεών. Η πλοκή κατανέμει τον μύθον εις τρεις δραματικάς μονάδας, που επιγράφονται η πρώτη από το κύριον πρόσωπον Αγαμέμνων και αι άλλαι από την σύνθεσιν του χορού Χοηφόροι και Ευμενίδες. Συνεπληρώνετο η τριλογία με το σατυρικόν δράμα Πρωτεύς, που δεν μας έχει διασωθή και που είχεν ως υπόθεσιν τα μυθολογούμενα εις το δ της Οδυσσείας. Κατά την Ομηρικήν διήγησιν ο θαλάσσιος θεός Πρωτεύς προείπεν εις τον Μενέλαον, όταν αυτός επιστρέφων από την Τροίαν απεπλανήθη εις τας αιγυπτιακάς ακτάς, την φοβεράν τύχην του αδελφού του. Κατά τούτο μόνον συνείχετο με την τραγικήν υπόθεσιν το σατυρικόν δράμα, που κατά το είδος του ώφειλε να έχη τον εύθυμον χαρακτήρα της Διονυσιακής λατρείας. […]

(Από την έκδοση)