Το θεωρώ θλιβερό προνόμιο που καταπιάνομαι με την αναθεώρηση της «Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας» των Botsford και Robinson· προνόμιο λόγω της εξαιρετικής φήμης του βιβλίου και του σεβασμού μου για το δάσκαλό μου C. A. Robinson, θλιβερό εξαιτίας του θανάτου του το 1965. Ο βασικός χαρακτήρας του βιβλίου μένει πάντα πολύ πιστός στο έργο των Botsford και Robinson. Τις πιο σημαντικές αλλαγές τις συναντά κανείς στο κεφάλαιο της «Εποχής του Χαλκού» (στο οποίο έχουν ληφθεί υπόψη οι καινούριες θεωρίες που αναπτύχθηκαν από τον καθηγητή Leonard Palmer), στα τμήματα τα σχετικά με την πολιτική της Αθήνας τον 5ο αιώνα, και ιδιαίτερα στο κεφάλαιο το σχετικό με τα αίτια του Πελοποννησιακού Πολέμου, στο οποίο αφήνω να φανούν και οι δικές μου ιδέες. Δεν ασχολήθηκα πολύ με την ερμηνεία της σταδιοδρομίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η άποψη όμως του καθηγητή Ernst Badian για την υπόθεση του Φιλώτα ήταν πολύ πειστική και δεν έπρεπε να την αγνοήσουμε.
Καινούριες φωτογραφίες έχουν εισαχθεί και καινούριοι χάρτες έχουν ενσωματωθεί στο εσωτερικό μέρος των εξωφύλλων. Ολόκληρη η βιβλιογραφία έχει αναθεωρηθεί και σημαντική θέση έχει δοθεί σε επιστημονικά έργα που γράφτηκαν από την εποχή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και ύστερα.
(Donald Kagan, από τον πρόλογό του στην πέμπτη αγγλική έκδοση)