Ποια είναι η κατάσταση της γυναίκας στην Αρχαία Ελλάδα; σε αυτή την ερώτηση δεν είναι εύκολο να δοθεί απάντηση. Απ’ τη μια μεριά, Ελληνίδες ξακουστές, πρόσωπα μυθολογικά ή ιστορικά, όπως η Ελένη, η Πηνελόπη, η Αντιγόνη, η Μήδεια αλλά κι όπως η Ασπασία, η σύντροφος του Περικλή, η εταίρα Φρύνη, «μοντέλο» του γλύπτη Πραξιτέλη, η Διοτίμα, η ξένη από τη Μαντίνεια, συνομιλήτρια του Σωκράτη στο Συμπόσιο του Πλάτωνα. Απ’ την άλλη, ένας κόσμος όπου κυριαρχούν οι αξίες του άνδρα, αξίες του επικού ήρωα, αλλά και του πολίτη-στρατιώτη της πόλης· […] Μέσα απ’ αυτή την αμφιλογία δοκιμάσαμε να κάνουμε την αποτίμησή μας, αποφεύγοντας να πέσουμε στην παγίδα του «αιώνιου θηλυκού» αλλά και μακριά από κάθε «αγωνιστικό φεμινισμό» που θα φώτιζε μόνο τις αρνητικές όψεις αυτής της κατάστασης…

(Από την παρουσίαση της έκδοσης)