Ο άνθρωπος που έγραψε το βιβλίο αυτό δεν είναι φιλόσοφος. Δεν είναι παρά ένας επιστήμονας. Περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του μέσα σε εργαστήρια, μελετώντας τα ζωντανά όντα. Και ένα άλλο μέρος της ζωής του μέσα στον αχανή κόσμο, κοιτάζοντας τους ανθρώπους και προσπαθώντας να τους κατανοήσει. Δεν έχει την αξίωση να γνωρίζει τα πράγματα που βρίσκονται έξω από την περιοχή της επιστημονικής παρατήρησης.
Στο βιβλίο αυτό προσπάθησε να ξεχωρίσει καθαρά το γνωστό από το πιθανό και να διακρίνει την ύπαρξη του άγνωστου από το αγνώριστο, θεώρησε το ανθρώπινο ον ως σύνολο των παρατηρήσεων και της εμπειρίας όλων των εποχών και όλων των τόπων.
Ό, τι όμως περιγράφει το είδε ο ίδιος, ή τουλάχιστον το έμαθε από ανθρώπους με τους οποίους συνδέεται. Είχε την καλή τύχη να βρεθεί σε συνθήκες που του επίτρεψαν να μελετήσει, χωρίς προσπάθεια ούτε προσόντα από μέρους του, τα φαινόμενα της ζωής, στην ταραχώδη τους πολυπλοκότητα. Μπόρεσε να παρατηρήσει όλες σχεδόν τις μορφές της ανθρώπινης δραστηριότητας. Γνώρισε τους μικρούς και τους μεγάλους, τους υγιείς και τους άρρωστους, τους μορφωμένους και τους αγράμματους, τους χαζούς, τους τρελούς, τους ικανούς, τους εγκληματίες. Συναναστράφηκε χωρικούς, προλετάριους, υπαλλήλους, επιχειρηματίες, μικρομαγαζάτορες, πολιτικάντηδες, στρατιώτες, καθηγητές, δασκάλους, παπάδες, αριστοκράτες και αστούς. Η τύχη τον έφερε πάνω στο δρόμο φιλοσόφων, καλλιτεχνών, ποιητών και σοφών. Και καμιά φορά ακόμα, μεγαλοφυϊών, ηρώων και αγίων. Συγχρόνως είδε να εργάζονται οι μυστικοί μηχανισμοί, που στο βάθος των ιστών, μέσα στην ιλιγγιώδη απεραντοσύνη του εγκέφαλου, είναι η υπόσταση όλων των οργανικών και των διανοητικών φαινομένων. […] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)

Δωρεά από τη Βικελαία Βιβλιοθήκη