Μία προσέγγιση με βάση τα νέα προγράμματα σπουδών και τη διαφοροποιημένη διδασκαλία από τις φιλολόγους Ειρήνη Μουδατσάκη, Εμμανουέλα Παπαδοπούλου και Γεωργία Φουντά του 12ου Γυμνασίου Ηρακλείου με τη συνεργασία του Διευθυντή του 12ου Γ.Η. Γεώργιου Παυλίδη.

Η Λογοτεχνία αναμφισβήτητα συνιστά ένα από τα σημαντικότερα μορφωτικά αγαθά καθώς συμβάλλει στη διαμόρφωση της προσωπικότητας και στην εκπαίδευση του ανθρώπου. Μέσω των λογοτεχνικών έργων, ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με νέες ιδέες, αντιλήψεις και απόψεις που διευρύνουν τον πνευματικό του κόσμο και του επιτρέπουν να αναπτύξει την κριτική του σκέψη. Η Λογοτεχνία διαμορφώνει τη γλώσσα και τον τρόπο έκφρασης, ενώ παράλληλα επιτρέπει τη συναισθηματική ολοκλήρωση και, μέσω της ενσυναίσθησης, την αποδοχή του «άλλου».

Οι μαθητές και οι μαθήτριές μας, όμως, σπάνια συγκαταλέγουν το μάθημα της λογοτεχνίας ανάμεσα στα αγαπημένα τους. Θλιβερό, αν σκεφτεί κανείς ότι η Λογοτεχνία είναι κυρίως απόλαυση και αν το μάθημά μας δεν μπορεί να το εξασφαλίσει αυτό, σε πολύ μεγάλο βαθμό έχει αποτύχει. Αυτός, λοιπόν, ήταν και ο πρώτος μας στόχος: να οργανώσουμε με τέτοιο τρόπο το μάθημα της λογοτεχνίας, ώστε το παιδί να εισπράττει χαρά και ευχαρίστηση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αγνοήσαμε όλα εκείνα που πρέπει να διδαχθούν.

Μελετώντας τα νέα προγράμματα σπουδών της Λογοτεχνίας Γυμνασίου είδαμε με χαρά πως η διδασκαλία ενός αυτοτελούς λογοτεχνικού κειμένου γίνεται πλέον, από επιθυμητή διδακτική πρακτική, αναπόσπαστο μέρος της διδασκόμενης ύλης. Σε εκτενές κείμενο οι μαθητές συμμετέχουν πιο ενεργά στο μάθημα καθώς κατανοούν καλύτερα την ιστορία, τους χαρακτήρες και το θέμα του έργου. Και σίγουρα πλησιάζουμε ευκολότερα τον στόχο της αναγνωστικής απόλαυσης όταν διαβάζουμε ολόκληρο το έργο και μας αποκαλύπτεται το τέλος της ιστορίας. Πρόκειται επομένως για μία πολυδιάστατη εκπαιδευτική εμπειρία η οποία μετατρέπει την τάξη σε κοινότητα αναγνωστών που ανταποκρίνεται δημιουργικά στη σταδιακή ανάγνωση, κατανόηση και απόλαυση του μυθιστορήματος.