(. . .)Ο Γρηγόριος λοιπόν Φλέσσας εγενήθη κατά το έτος 1788 εις το ειρημένον χωρίον Πολιανή. Κατά την παιδικήν του ηλικίαν εμαθήτευσε παρά τινι μοναχώ. Έπειτα δε κατά το 1808, ο εξάδελφος του πατρός αυτού Παναγιώτης ήτο κατά τους χρόνους εκείνους πρόκριτος της ειρημένης επαρχίας. Έχων δε παιδία και θέλων να τα εκπαιδεύσει, έστειλεν αυτά εις την Ελληνικήν σχολήν της Δημητσάνης, την επισημοτέραν τότε καθόλην την Πελοπόννησον, και μετ’ αυτών τον ανεψιόν του Γρηγόριον, ένθα έμαθεν όσα γράμματα εδιδάσκοντο τότε εις το σχολείον τούτο. Επειδή δε εκ φύσεως ηγάπα την ελευθερίαν της πατρίδος του, ήτο εχθρός των Τούρκων, και ενόμισεν ότι καταλληλότερον στάδιον ενέργειας προς απελευθέρωσιν του έθνους δεν ήτο τότε άλλο από το κληρικόν, και ιδίως το μοναχικόν σχήμα. Έχων δε κλίσιν και έρωτα πολύν εις τον βίον τούτον, μετά την έξοδόν του από το σχολείον, εγένετο μοναχός και εμόναζεν εις το μοναστήριον της Βελανιδιάς, το οποίον κείται πλησίον των Καλαμών και ονομάζεται ιδίως Παναγίτσα. Ταύτα εγένετο κατά το έτος 1816. (. . .)

(ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)