Ο Δρ. Φράνκλ έζησε για τρία χρόνια αιχμάλωτος στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως Αουσβιτς και Νταχάου. Είδε τον εαυτό του απογυμνωμένο από καθετί που τον συνέδεε με τη ζωή, σε μια κατάσταση άδειας ύπαρξης. Οι γονείς του, ο αδερφός του και η σύζυγός του πέθαναν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως ή στάληκαν στους φούρνους αερίων. Δούλευε σε καταναγκαστικά έργα κάτω από απάνθρωπες συνθήκες με καθημερινή συντροφιά το θάνατο συγκρατουμένων του και την πιθανότητα του δικού του θανάτου. Πώς μπόρεσε να βρει ότι η ζωή άξιζε, ότι είχε νόημα;