Στους δύο τόμους της Συλλογής αυτής έχουν συγκεντρωθή τεκμήρια από την ιστορία της εκπαίδευσης στη νεώτερη Ελλάδα. Το μήνυμά τους είναι απλό και συγκλονιστικό: Από τα 1821 το γένος επιθυμεί μια εκπαίδευση που, μέσα στα πλαίσια της κλασικής κληρονομιάς, θα ετοιμάζη όλα τα μέλη της αυριανής κοινωνίας, έτσι ώστε να ζήσουν τη ζωή τους με αξιοπρέπεια· μια εκπαίδευση που θα βοηθήση να μεταβληθούν οι ραγιάδες σε πολίτες ενός ελεύθερου κράτους. (. . .) Ο αναγνώστης – εκπαιδευτικός, γονέας, σπουδαστής ή απλός παρατηρητής – θα κάνη εύκολα μόνος του παραλληλισμούς και συγκρίσεις με τα σημερινά. Θα έχη έτσι και αποδείξεις για εκείνο που γνωρίζει μόνο εμπειρικά: Η μεταρρύθμιση δεν έγινε. (…) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)